12 Φεβρουαρίου 2017, από Evaggelia Makaleka
ΠΑΙΔΙ & ΞΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ
Είναι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας χαρά ή εφιάλτης για το παιδί σας;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η τάση να αρχίζει η διδασκαλία της ξένης γλώσσας -και κυρίως της Αγγλικής- σε πολύ μικρή ηλικία. Έτσι τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την ξένη γλώσσα συνήθως στην ηλικία των 5-7 ετών πριν ακόμη παρακολουθήσουν σχολείο ή συνήθως όταν είναι στο νηπιαγωγείο ή στην cf δημοτικού. Σ’ αυτή την ηλικία τα παιδιά απορροφούν τη γνώση εύκολα και επιπλέον αποκτούν καλύτερη προφορά, εφ’ όσον ακολουθείται η σωστή μέθοδος και προσέγγιση των παιδιών από εξει- δικευμένο δάσκαλο. Είναι σημαντικό λοιπόν να ξέρουμε πώς μαθαίνουν τα μικρά παιδιά.
Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν εντελώς
διαφορετικά από τους μεγάλους, διαφορετικά ακόμη και από ία μεγαλύτερα παιδιά. Όπωςτόνιοε ο Ελβετός ψυχολόγος Jean Piaget τα παιδιά ο’ αυτή την ηλικία μαθαίνουν μέσω εμπειριών, κάνοντας πράγματα -και όχι θεωρητικά. Πρέπει λοιπόν να βρεθούν σ’ ένα περιβάλλον όπου θα συμμετέχουν ενεργά για να μάθουν. Χρειάζεται να είναι ενεργητικά και όχι παθητικά και να ζουν την γλώσσα μέσα από κατάλληλες δραστηριότητες Αν τα κρατήσουμε ακίνητα σ’ ένα θρανίο τα καταδικάζουμε σε κούραση και αδιαφορία. Ξέρουν όμως ότι ο κόσμος κυβερνάται από κανόνες. Ίσως δεν τους καταλαβαίνουν αλλά το να υπάρχουν τους δίνει αίσθηση ασφάλειας. Έτσι μια σωστά οργανωμένη τάξη βοηθά στη μάθηση.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των παιδιών αυτής της ηλικίας είναι ότι μαθαίνουν μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο, σαν μέλη μιας ομάδας όπου κάποιοι -συμμαθητές ή ο δάσκαλος- ξέρουν περισσότερα πράγματα. Χρειάζεται λοιπόν να βρίσκονται μαζί με άλλα παιδιά, να επικοινωνούν μαζί τους και με το δάσκαλο χρησιμοποιώντας τπ γλώσσα. Σ’ αυτή την περίπτωση ο δάσκαλος είναι το πρότυπο, η βασική πηγή της γλώσσας και πρέπει να την παρέχει σωστά και σε αφθονία πλησιάζοντας τα παιδιά, διατηρώντας οπτική επαφή και χαμηλώνοντας για να έρθει στο δικό τους επίπεδο.
Τα παιδιά δεν αναλύουν την γλώσσα,
▼ την δέχονται όπως είναι και έχουν την τάση να μιμούνται και να επαναλαμβάνουν ό,τι ακούν. Έτσι ο δάσκαλος πρέπει να χρησιμοποιεί τη γλώσσα με φυσικό τρόπο και όχι να τη διασπά σε μικρά κομμάτια, δίνοντας βαρύτητα στην επίτευξη της επικοινωνίας μέσα από δραστηριότητες που μιμούνται την πραγματική ζωή. Και επειδή η γλώοσα είναι δεμένη με την κουλτούρα χρησιμοποιώντας πολιτιστικά στοιχεία κάνουμε την τάξη έναν πραγματικό μικρόκοσμο γεμάτο ενδιαφέρον και κίνητρα για το παιδί.
Τα παιδιά δε συγκεντρώνονται για πολ-
λή ώρα στην ίδια δραστηριότητα, χρειάζονται λοιπόν συχνές αλλαγές και ποικιλία, γιατί διαφορετικά αδιαφορούν και όχι μόνο δε μαθαίνουν αλλά μετατρέπονται σε ταραξίες της τάξης. Διαθέτουν πολλή ενέργεια την οποία ο έμπειρος δάσκαλος ελέγχει και χρησιμοποιεί για την επίτευξη των στόχων του μαθήματος. Η ικανότητα του δασκάλου να μπει στον κόσμο των παιδιών, να βρει τα θέματα που τους ενδιαφέρουν και να τα οργανώσει σωστά θα οδηγήσει σε μια ξεχωριστή εμπειρία και για τον ίδιο αλλά και για τους μαθητές του.
κόσμο στο φανταστικό, έτσι χρησιμοποιώντας ιστορίες, παραμύθια, εικόνες, ταινίες κ.λ.π., μπορούμε να τα μεταφέρουμε σ’ έναν άλλο κόσμο όλο χρώμα και ομορφιά κάνοντας το μάθημα μια πραγματική περιπέτεια που θα θέλουν να ζήσουν ξανά και ξανά, παιχνίδια, τραγούδια, θέατρο είναι επίσης δραστηριότητες που μετατρέπουν τη μάθηοη σε χαρά.
Τα παιδιά θέλουν να νοιώθουν ότι τα καταφέρνουν, χρειάζονται την επιβράβευσή μας για να διατηρήσουν θετική στάση απέναντι στη μάθηση. Λέξεις όπως «λάθος» ή «αποτυχία» δεν πρέπει να έχουν θέση στην επικοινωνία μας μαζί τους. Κάνοντάς τα να νοιώθουν επιτυχημένα έχουμε καλύψει το μισό δρόμο οτο ταξίδι της σωοτής μάθησης.
Για να ξεκινήσει λοιπόν ένα παιδί σωστά χρειάζεται να νοιώθει ασφάλεια μέσα από σωστή οργάνωση, χαρά μέσα από κατάλληλες δραοτηριότητες, επιτυχία μέσα από επιβράβευση και αναγνώριση της αξίας του.
Καλή επιτυχία στο παιδί σας
στο μαγευτικό κόσμο της μάθησης!